دراین پژوهش به منظور آزمایش تاثیر تمرینات مراقبه تمرکزی بر کارکرد توجه پایدار، انتخابی و انتقالی، به روش نمونه گیری در دسترس، تعداد30 نفر از زنان مراجعه کننده به یکی از مراکز یوگای شهر تهران به صورت داوطلبانه به عنوان گروه آزمایش و تعداد 30 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران که از لحاظ متغیرهای جنس، سن و تحصیلات هم پایه با گروه آزمایش بودند به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. در پیش آزمون هر دو گروه آزمونهای عملکرد مداوم (CPT)، استروپ و مرتب کردن کارت های ویسکانسین (WCST) را انجام دادند. پس از آن گروه آزمایش تحت آموزش (در 3 جلسه گروهی) و تمرینات مراقبه تمرکزی (20 دقیقه تمرین 2 بار در روز به مدت 10 روز) قرار گرفتند. به گروه کنترل هیچگونه آموزش و تمرینی داده نشد. سپس در مرحله پس آزمون، آزمودنیهای هر دو گروه مجددا همان آزمونهای استفاده شده در پیش آزمون را انجام دادند. تحلیل کوواریانس نشان داد که در سطح معناداری 0.05>P دو گروه در توجه پایدار و توجه انتخابی تفاوت معناداری نداشتند. اما در توجه انتقالی تفاوت معنادار به دست آمد.

مقدمه: اختلال خواندن جزء اختلالات عصبی - رشدی با نقایصی در مهارت های شناختی و حرکتی است. نوروفیدبک به عنوان یک روش درمانی جدید، با اصلاح ناهنجاری های موجود در نوار مغزی این کودکان می تواند به بهبود عملکرد آن ها کمک کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر پروتکل تعادلی نوروفیدبک بر عملکرد تعادلی و توجه انتقالی این کودکان بود.مواد و روش ها: این پژوهش در چارچوب یک طرح تک آزمودنی طی 20 جلسه روی 4 کودک (1 دختر و 3 پسر) 12-8 ساله با اختلال خواندن اجرا شد و تعداد جلسات درمانی در این مطالعه 12 جلسه (30 دقیقه ای) بود. برای جمع آوری اطلاعات در سطح عملکرد تعادلی از خرده آزمون Bruininks-Oseretsky و در سطح توجه انتقالی از آزمونPosner paradigm  استفاده شد.یافته ها: اندازه اثر درمان در عملکرد تعادلی برای تمام آزمودنی ها به جز اندازه اثر خط پایه - درمان در آزمودنی سه، بالا (Cohen’d>0.8) بود و در مورد توجه انتقالی نیز درمان تنها در برخی از موارد تاثیر داشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پروتکل تعادلی نوروفیدبک می تواند در بهبود عملکرد تعادلی و تا حدودی در توجه انتقالی کودکان مبتلا به اختلال خواندن موثر باشد.

هدف: هدف این پژوهش تعیین و مقایسه کارکردهای توجه انتخابی و انتقالی بین کودکان و نوجوانان دچار لکنت رشدی و همتایان سالم بود.روش: روش پژوهش از نوع مقطعی- مقایسه ای و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان 11 مدرسه دخترانه و پسرانه شهریار به تعداد 10508 نفر بود. با نمونه گیری در دسترس 30 نفر از کودکان و نوجوانان به کمک تشخیص یک گفتاردرمانگر ماهر انتخاب و شرکت کنندگان به دو گروه 15 نفره دچار لکنت رشدی و سالم تقسیم شد. داده از با استفاده آزمون های عصب شناختی کارت های ویسکانسین گرانت و برگ 1948 و آزمون استروپ مکلئود 1996 گردآوری و به کمک آزمون تی تحلیل شد.یافته ها: یافته ها تفاوت معنادار بین دو گروه از نظر کارکردهای توجه انتخابی و انتقالی را نشان داد و مبین آن بود که افراد دچار لکنت در مقایسه با گروه سالم نقایصی در کارکردهای توجه انتخابی و انتقالی دارند.نتیجه گیری: شناخت کارکردهای توجهی افراد دچار لکنت می تواند به عنوان متغیر شناختی مهمی در فهم آسیب پذیری شناختی اختلال های روان زبان شناختی ایفای نقش کند. نتایج این پژوهش پیشنهاد می کند، در برنامه درمانی بیماران دچار لکنت رشدی، قبل از انجام مداخلات گفتاری، مبنای عصب شناختی نقائص شناختی آن ها با ابزارهای عصب روانشناختی مشخص شود تا بتوان با درمان آن که نقطه آغاز فرایند گفتاری است شدت لکنت این گروه از کودکان را کاهش داد.

زمینه و هدف: یکی از شروط اساسی یادگیری، توجه کرن است و کودک پیش از آن که فرایند یادگیری را آغاز کند، باید بر تکلیف توجه کند؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بسته آموزشی-شناختی دانشگاه یوتا بر ابعاد توجه پایدار، انتخابی، و انتقالی کودکان خردسال بود. روش: روش این پژوهش از نوع نیمه­ آزمایشی با گروه گواه بود. نمونه مورد مطالعه شامل 24 کودک 4 تا 5 سال از مهدکودک های شهرستان بابلسر در سال 1395 بود که به روش نمونه ­ گیری در دسترس و بر حسب شرایط ورود به پژوهش انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. قبل از آموزش پیش­ آزمون­ های ویسکانسین (گرانت و برگ، 1948)، استروپ (ریدلی استروپ، 1935) و عملکرد مداوم (رازولد، 1956) بر روی هر ­ دو گروه به طور همزمان اجرا شد، سپس آزمودنی­ های گروه آزمایش به مدت 20 جلسه 45 دقیقه ­ ای، روش­ های آموزش شناختی را دریافت کردند، اما گروه گواه هیچ­ گونه مداخله ­ ای را دریافت نکرد. در نهایت هر دو گروه در مرحله پس ­ آزمون نیز مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل ازتحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد بین میانگین نمرات گروه آزمایش و گواه در ابعاد توجه انتخابی و انتقالی در سطح تفاوت معناداری وجود دارد (05/0> p ). نتیجه گیری: با توجه به اینکه توجه و ابعاد آن به عنوان یکی از مهارت های شناختی اساسی هستند بنابراین بر اساس نتایج پژوهش حاضر، بسته آموزشی– شناختی دانشگاه یوتا با در نظر گرفتن آموزش مهارت های شناختی موجب افزایش توان توجه در کودکان خردسال شده است.

مقدمه: وجود نقایص در کارکردهای اجرایی، بویژه توجه در بیماران افسرده به خوبی مشخص شده است در این راستا، هدف مطالعه حاضر بررسی کارکردهای اجرایی در افراد افسرده، با تاکید بر توجه انتخابی، انتقالی و پایدار، در مقایسه با همتایان سالم بود.روش: مطالعه حاضر یک پژوهش تحلیلی از نوع مقطعی و علی مقایسه ای است و جامعه آماری آن کلیه افراد افسرده مراجعه کننده به یک کلینیک روان شناسی در شهر تهران بودند. پس از انجام غربالگری با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک و مصاحبه تشخیصی ساختار نیافته بر اساس متن بازنگری شده نسخه چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، تعداد 30 نفر از افراد مبتلا به افسردگی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و تعداد 30 نفر از افراد سالم از نظر جنس، سن، وضعیت تاهل و میزان تحصیلات با گروه بیمار همتا شدند. سپس آزمون های رایانه ای استروپ، دسته بندی کارت های ویسکانسین و عملکرد مداوم، بر روی آزمودنی های هر دو گروه اجرا شد.یافته ها: برای تحلیل داده ها از آزمون تی دو گروه مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که دو گروه از نظر توجه انتخابی و توجه انتقالی با یکدیگر تفاوت معنادار دارند، اما بین دو گروه در توجه پایدار تفاوت معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش تلویحات قابل توجهی در خصوص نقش افسردگی در تخریب کارکردهای اجرایی به خصوص در توجه پایدار و همچنین اهمیت به کارگیری درمان های افسردگی متمرکز بر نقایص کارکرد اجرایی این افراد، را در بر دارد.

هدف: بررسی رابطه علائم اختلال اتیسم با توانایی های شناختی می تواند به توصیف بهتر فنوتیپ این اختلال کمک و سبب شناسی و درمان اختلال اتیسم را تسهیل نماید. تخریب کارکرد اجرایی یکی از چندین فنوتیپ شناختی بالقوه در اختلال اتیسم است؛ بنابراین، هدف این مطالعه بررسی رابطه کمبود کارکردهای اجرایی با علائم اختلال اتیسم است.روش بررسی: در این پژوهش مقطعی، 50 کودک مبتلا به اختلال اتیسم عملکرد بالا با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از مراکز رشد، به آرا و تهران پارس انتخاب شدند. سپس، آزمون گارز و پرسشنامه سنجش دامنه اختلال اتیسم توسط درمانگران و آزمون های نوروسایکولوژیک عملکرد مداوم، استروپ و توجه انتقالی توسط آزمودنی ها تکمیل گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری استفاده شد.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد بین توجه انتخابی با علائم ارتباطات و تعاملات اجتماعی و بین توجه پایدار با علائم تعاملات اجتماعی و رفتارهای کلیشه ای رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p>0.001، p<0.01 و p<0.05). همچنین بین توجه انتقالی با علائم ارتباطات، تعاملات اجتماعی و رفتارهای کلیشه ای رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (p<0.001، p<0.01 و p<0.05). علاوه براین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که توجه انتخابی و توجه انتقالی توانایی پیش بینی علائم ارتباطات و توجه پایدار توانایی پیش بینی علائم تعاملات اجتماعی و رفتارهاری کلیشه ای را دارد (p<0.01 و p<0.05).نتیجه گیری : نتایج این مطالعه از نقش کارکردهای اجرایی در علائم اختلال اتیسم حکایت دارد؛ بنابراین، پیشنهاد می شود مداخلات درمانی نوین در ترمیم کارکردهای اجرایی در کودکان مبتلا به اختلال اتیسم طراحی شود.

مقدمه: بسیاری از فعالیت های زندگی روزانه علاوه بر نیازهای تعادلی نیازهای شناختی نیز دارند. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر تکلیف توجه انتقالی و انتخابی بر تعادل در جوانان بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 30 نفر از دانشجویان پسر با دامنه سنی 18 تا 26 سال که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، آزمون تعادل یک پا را در 3 حالت تکلیف تعادل تنها، تکلیف تعادل به همراه توجه انتقالی و تکلیف تعادل به همراه توجه انتخابی بر روی دستگاه بایودکس انجام دادند. آزمون استروپ (Stroop) برای سنجش توجه انتخابی و آزمون عصب شناختی انتقال توجه برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تحلیل از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری استفاده گردید. کلیه محاسبات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام گرفت.یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل داده ها، افت معنی دار (P<0.05) عملکرد تعادلی ایستادن بر روی یک پا را در تکلیف دوگانه در سطوح سهمی و پیشانی و در حالت کلی، به همراه تکلیف ثانویه توجه انتخابی و توجه انتقالی نشان داد. همچنین تکالیف شناختی در شرایط تکلیف منفرد و دوگانه مقایسه شدند. در هنگام مقایسه تکلیف توجه انتخابی و انتقالی در شرایط تکلیف دوگانه نسبت به تکلیف منفرد، افت عملکرد شناختی (P<0.05) مشاهده شد. مقایسه نتایج نشان داد که با وجود افت عملکرد تکلیف تعادلی در هنگام انجام تکلیف تعادلی هم زمان با تکالیف شناختی توجه انتخابی و انتقالی، بین افت عملکرد تعادلی در وضعیت های ترکیب شده با توجه انتقالی و توجه انتخابی تفاوت معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: ساختارهای مغزی یکسان درگیر در توجه انتخابی و انتقالی و ارتباط نزدیک بین جنبه های مختلف توجه را می توان دلیل عدم تفاوت بین افت عملکرد تعادلی در وضعیت های ترکیب شده با توجه انتقالی و توجه انتخابی دانست.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

اهداف: نقص توجه / بیش فعالی یکی از رایج ترین اختلالات عصبی در دوران کودکی است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین های توان بخشی شناختی، تمرین بدنی و تمرین های ترکیبی بر توجه پایدار، انتخابی و انتقالی کودکان بیش فعال است. مواد و روش ها: نوع پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان دختردوره ابتدایی مدارس شهر یزد با اختلال نقص توجه / بیش فعالی بودند. شرکت کنندگان پژوهش شامل 40 کودک 9 تا 12 سال بودند که به صورت تصادفی در چهار گروه تمرین های توان بخشی شناختی، تمرین بدنی، تمرین های ترکیبی (بدنی شناختی) و گروه کنترل قرار گرفتند. از پرسش نامه کانرز (فرم معلمان) جهت ارزیابی اولیه کودکان، از آزمون هوشی گودیناف هریس جهت همسان سازی نمره هوشی شرکت کنندگان، آزمون عملکرد پیوسته دیداری و شنیداری، به منظور سنجش نگهداری توجه، مراقبت، گوش به زنگ بودن و توجه متمرکز، برای سنجش توجه انتقالی از آزمون دسته بندی کارت ویسکانسین، همچنین برای سنجش توجه انتخابی از آزمون استروپ استفاده شد. برنامه توان بخشی شناختی مورداستفاده این پژوهش نرم افزار مغز من بود. شرکت کنندگان به مدت 16 جلسه (هر جلسه به مدت 60 دقیقه) به تمرین پرداختند. پس آزمون 24 و 72 ساعت بعد اجرا شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون آنالیز کوواریانس و روش آماری آنکووا یک طرفه استفاده شد. کلیه تحلیل ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20، در سطح معناداری 0/05>P انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که توجه پایدار، انتخابی و انتقالی گروه تمرین ترکیبی (توان بخشی بدنی) به طور معناداری خطای کمتری نسبت به گروه های دیگر داشت. در متغیر پاسخ حذف، میانگین امتیاز پاسخ حذف در کودکان گروه تمرین ترکیبی به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بوده است (0/05>P). نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که توان بخشی شناختی و تمرین بدنی می توانند موجب بهبود توجه در کودکان مبتلابه اختلال بیش فعالی شوند. همچنین ترکیب تمرین بدنی با تمرین های توان بخشی منجر به بهبود انواع توجه در کودکان مبتلابه بیش فعالی می شود.